บทที่ 65 ตอนที่17.ผมเป็นห่วงคุณ

จากที่ตั้งใจมาทำงานก็ต้องเสียสมาธิ เพราะเป็นห่วงคนที่บ้าน ไม่รู้ว่าตื่นมาไม่เห็นเขาจะเป็นอย่างไร ร้องไห้โวยวายหรือเป็นไข้นอนซม เมื่อเช้าตอนที่ก้มลงไปจูบหน้าผาก รู้สึกว่าตัวรุ่ม ๆ ถ้าเป็นไข้จริง ๆ ก็คงเกิดจากฝีมือของเขา จะให้พิมพ์ศิริไปอยู่เป็นเพื่อนก็ไม่ไว้ใจ ซนเหมือนลิงจะทำให้เสียงานมากกว่า

“เป็น...